Η χρήση ανανεώσιμων βιοκαυσίμων στη ναυτιλία προωθεί τη μετάβαση σε φιλικότερα προς το περιβάλλον καύσιμα. Ωστόσο, η εισαγωγή μη τυποποιημένων συστατικών, όπως το Υγρό από Κέλυφος Κάσιου (CNSL), στα ναυτιλιακά καύσιμα έχει προκαλέσει σημαντικά λειτουργικά προβλήματα. Πρόσφατα περιστατικά στις περιοχές της Σιγκαπούρης και του Ρότερνταμ έφεραν στο προσκήνιο τις επιπτώσεις της χρήσης του CNSL ως συστατικού καυσίμων. Η παρούσα ανάλυση εστιάζει στα τεχνικά χαρακτηριστικά του CNSL και στους κινδύνους που ενέχει η χρήση του.

Το CNSL είναι ένα μη FAME (μη μετεστεροποιημένο) βιοκαύσιμο, που προκύπτει από την επεξεργασία του κελύφους του κάσιου, ενός φυσικού παραπροϊόντος της βιομηχανίας ξηρών καρπών. Παρόλο που το CNSL χρησιμοποιείται κυρίως στη βιομηχανία για την παραγωγή ρητινών, κολλών και πλαστικών, έχει αρχίσει να εμφανίζεται ως συστατικό ναυτιλιακών καυσίμων, κυρίως λόγω του χαμηλού κόστους του.

Στη σύνθεσή του περιλαμβάνονται φαινολικές ενώσεις, όπως η καρδόλη, η καρδανόλη, το ανακαρδικό οξύ και οι αλκυλο-ρεζορκινόλες. Ωστόσο, η σύνθεσή του αυτή ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τους ναυτιλιακούς κινητήρες. Συγκεκριμένα οι φαινολικές ενώσεις προκαλούν έντονη διάβρωση στα εξαρτήματα των μηχανών, ειδικά στους δακτυλίους ακροφυσίου στροβιλοσυμπιεστών. Επίσης το υψηλό περιεχόμενο σε κάλιο, χαρακτηριστικό του CNSL, οδηγεί στη δημιουργία σοβαρών εναποθέσεων μετά την καύση, γεγονός που μειώνει την αποδοτικότητα των μηχανών και αυξάνει τη συχνότητα συντήρησης. Ταυτόχρονα, η οξύτητα των συστατικών, ειδικά του ανακαρδικού οξέος, επιδεινώνει τα φαινόμενα διάβρωσης, απειλώντας την ακεραιότητα των συστημάτων καύσης. Επιπλέον, η αστάθεια του CNSL μπορεί να προκαλέσει φραγή φίλτρων, βλάβες εγχυτήρων και σχηματισμό λάσπης, οδηγώντας σε διακοπές της λειτουργίας των κινητήρων.

Παρά τις προσπάθειες να αξιοποιηθεί το CNSL ως συστατικό καυσίμων, δεν πληροί τα διεθνή πρότυπα, όπως το ISO:8217, το οποίο ορίζει τις απαιτήσεις για τη σύνθεση και τις ιδιότητες των ναυτιλιακών καυσίμων. Ενώ το CNSL μπορεί να συμμορφώνεται με ορισμένες φυσικοχημικές παραμέτρους, δεν καλύπτει τις γενικές απαιτήσεις ασφαλείας και σταθερότητας που απαιτούνται για χρήση σε ναυτιλιακές εφαρμογές.

Η τελευταία έκδοση του προτύπου ISO:8217 ορίζει τα αποδεκτά βιοκαύσιμα όπως τα FAME, το Υδρογονοεπεξεργασμένο Φυτικό Έλαιο (HVO), σύμφωνα με τις προδιαγραφές EN 14214, ASTM D6751 και EN 15940 αντίστοιχα. Αυτά τα καύσιμα αναγνωρίζονται πλέον από κατασκευαστές εξοπλισμού (OEM), Νηογνώμονες και Διοικήσεις Σημαίας ως «καύσιμα αντικατάστασης». Ενώ για το CNSL δεν υπάρχει προδιαγραφή από κάποιον εξουσιοδοτημένο φορέα.