Στο τεύχος της 1ης Δεκεμβρίου 1955 των Ναυτικών Χρονικών, το περιοδικό πραγματοποίησε ένα δισέλιδο αφιέρωμα που επικεντρωνόταν σε δύο «ευτυχή γεγονότα της ναυτιλίας μας». Αυτά δεν ήταν άλλα από τις καθελκύσεις των φορτηγών «Στάμος» του Οίκου Φαφαλιού και «Θεομάννα Οδηγήτρια» του Απόστολου Πεζά. Οι καθελκύσεις έλαβαν χώρα στις 14 και στις 15 Νοεμβρίου 1955 στην περιοχή του Sunderland και πιο συγκεκριμένα στα ναυπηγεία Short Brothers και Bartram & Sons αντίστοιχα.

Το γεγονός ότι και τα δύο πλοία ενεγράφησαν στο ελληνικό νηολόγιο αποτέλεσε αφορμή για τη δημοσίευση διθυραμβικών σχολίων από τα Ναυτικά Χρονικά της εποχής.

Ειδικότερα για το «Στάμος» του Οίκου Φαφαλιού, τα Ναυτικά Χρονικά περιέγραψαν την τελετή καθέλκυσης ως εκδήλωση ιδιαίτερα συγκινητική, για την οποία πλήθος προσκεκλημένων κατέφτασαν από την Αθήνα, τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, προκειμένου να παραστούν στο «ευτυχές γεγονός».

Ανάδοχος του πλοίου ήταν η σύζυγος του Στάμου Φαφαλιού και μητέρα των Δημητρίου, Πανάγου και Ιωάννη Φαφαλιού, η οποία και έθραυσε την τελετουργική φιάλη στο κύτος του πλοίου, στέλνοντας το νεότευκτο πλοίο στο νερό. Η συγκίνηση των θεατών αλλά και της αναδόχου περιγράφεται με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο από το περιοδικό: «Εις το πρόσωπον της ευτυχούς μητρός διεγράφετο η χαρά διά την ωραίαν επαγγελματικήν κατάκτησιν των τέκνων της. Με ηνωμένας τας χείρας, εν προφανεί συγκινήσει, η σεβασμία Δέσποινα απηύθυνε προς τον Θεόν την ευχήν διά την καλήν του νέου πλοίου σταδιοδρομίαν».

Στην τελετή καθέλκυσης έδωσαν το «παρών» ο τότε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Ναυτιλίας, Λεωνίδας Μπουρνιάς, αλλά και πολυάριθμα μέλη της ελληνικής και βρετανικής εφοπλιστικής και εν γένει ναυτιλιακής κοινότητας.

Τον Οίκο Φαφαλιού εκπροσώπησε επίσης ο Δημήτριος Σ. Φαφαλιός, ο οποίος κατά την προσφώνησή του ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πολλάκις μέχρι τούδε ελέχθη και επιθυμώ να το επαναλάβω, ότι ημείς οι Έλληνες έχομεν εμπιστοσύνην εις παν ό,τι κατασκευάζεται εις την Αγγλίαν και θεωρούμεν ότι είναι τούτο το κάλλιστον».

Ενώ ευχήθηκε: «Το καθελκυσθέν πλοίον, διασχίζον τας ανοικτάς θάλασσας, θα αποτελεί καλήν διαφήμισην της ενδόξου Πατρίδος μας Ελλάδος, την σημαίαν της οποίας φέρει».

Όπως ανέφερε το ρεπορτάζ των Ναυτικών Χρονικών, ιδιαίτερα θερμού σχολιασμού έτυχε εν γένει η επιχειρηματική δραστηριότητα των Ελλήνων της θάλασσας, ενώ υπογραμμίστηκε η ιδιαίτερα στενή συνεργασία της ελληνικής εφοπλιστικής κοινότητας με τη βρετανική ναυπηγική βιομηχανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη περιοχή του ποταμού Tyne στο Sunderland τελούσε υπό κατασκευή σημαντικός αριθμός ελληνόκτητων πλοίων. Μάλιστα, τα Ναυτικά Χρονικά ανέφεραν ότι σε ναυπηγεία όπως τα Doxford, Bartram, Short Brothers, Redhead και Grey είχαν συναφθεί συμβόλαια με ελληνικούς εφοπλιστικούς Οίκους για την κατασκευή 20 φορτηγών πλοίων, δείγμα ότι ο ελληνικός εφοπλισμός είχε ιδιαίτερα καλές σχέσεις συνεργασίας με τους ναυπηγικούς κύκλους του Sunderland.

Η ολοκλήρωση της κατασκευής του «Στάμος» σημειώθηκε τον Απρίλιο του 1956. Πιο συγκεκριμένα, έπειτα από επιτυχημένες δοκιμές που έλαβαν χώρα στις 24 Απριλίου 1956, το νεότευκτο του Οίκου Φαφαλιού «τέθηκε σε υπηρεσία». Υπό αυτό το πρίσμα, λίγους μήνες μετά, στο τεύχος της 1ης Ιουλίου 1956 των Ναυτικών Χρονικών, το «Στάμος» παρουσιάστηκε φωτογραφικά στις σελίδες του περιοδικού. Παράλληλα, καταγράφηκαν ορισμένα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του. Διέθετε χωρητικότητα 11.640 dwt και 5 κύτη, εκ των οποίων το ένα ήταν διαρρυθμισμένο για τη μεταφορά υγρού έρματος ή φορτίου. Για τη φορτοεκφόρτωσή του διέθετε 10 φορτωτήρες των 5 τόνων, έναν των 25 τόνων, έναν των 15 τόνων και έναν των 3 τόνων. Εξοπλίστηκε με δίχρονη μηχανή diesel τύπου B&W επτά κυλίνδρων και δυνάμεως 5.000 ίππων

Το «Στάμος» θα παρέμενε για περισσότερα από 20 έτη υπό τη διαχείριση του Οίκου Φαφαλιού. Στο τεύχος της 1ης Ιουνίου 1978 καταγράφεται η πώληση του πλοίου και η μετονομασία του σε «Δημήτρης Π.».

Το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στην καθέλκυση του «Στάμος» το 1955 και το ενθουσιώδες ρεπορτάζ που συνόδευσε την είδηση της νηολόγησης του πλοίου στην Ελλάδα αποτελούν σημαντικές όψεις μιας περιόδου κατά την οποία είχε πρόσφατα ψηφιστεί ο νέος τότε Αναγκαστικός Νόμος 2687/1953 από την κυβέρνηση Παπάγου (1952-1955). Η εν λόγω νομοθεσία, με τις διατάξεις που προέβλεπε, υπήρξε θεμελιώδης για τη μελλοντική αριθμητική επέκταση του ελληνικού νηολογίου. Παρόλο που η δεκαετία του 1950 δεν συνοδεύτηκε από εκτεταμένες εγγραφές πλοίων στην ελληνική σημαία, υπήρξαν σημαντικοί εκπρόσωποι της ελληνικής εφοπλιστικής κοινότητας που στήριξαν αυτή τη νέα προσπάθεια.

Ταυτόχρονα, η καθέλκυση αντανακλά μια περίοδο κατά την οποία η συνεργασία μεταξύ της ελληνικής εφοπλιστικής κοινότητας με τη βρετανική ναυπηγική βιομηχανία καταγράφεται ως ιδιαίτερα στενή, παρά τον διεθνή ανταγωνισμό, με σημαντικό αριθμό νεότευκτων πλοίων να κατασκευάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο για λογαριασμό Ελλήνων πλοιοκτητών.

Μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών της 1ης Δεκεμβρίου 1955 για την καθέλκυση του «Στάμος» εδώ.