«Ήρχισεν η κατασκευή του Ο/Γ “Γεώργιος” του κ. Φρ. Φραγκουδάκη» ανέφεραν τα Ναυτικά Χρονικά της 15ης Μαΐου 1970 σε αφιέρωμά τους για «πλήρως απησχολημένα ναυπηγεία Περάματος». Πιο συγκεκριμένα, στην εν λόγω στήλη καταγράφηκε για πρώτη φορά από το περιοδικό η είδηση της ναυπήγησης του επιβατηγού-οχηματαγωγού (Ε/Ο) «Γεώργιος» από το ναυπηγείο Θ. Μπεκρή του Περάματος για λογαριασμό του Φραγκίσκου Φραγκουδάκη.

Η δραστηριότητα της ελληνικής ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας είχε αποκτήσει ξεχωριστή θέση στις στήλες των Ναυτικών Χρονικών ήδη από τα μέσα του 20ού αιώνα. Το περιοδικό, πέρα από τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας, επικέντρωνε το ενδιαφέρον του και στον σημαντικό αριθμό μικρότερων ναυπηγείων που βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή του Περάματος.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες των Ναυτικών Χρονικών, το «Γεώργιος» αποτέλεσε το μεγαλύτερο πλοίο «το οποίον έχει ναυπηγηθεί εις τα ναυπηγεία του Περάματος» μέχρι εκείνη την περίοδο.

Σε όλη την πορεία της κατασκευής του, το περιοδικό φρόντιζε να ενημερώνει το αναγνωστικό του κοινό για την πορεία ναυπήγησης αλλά και για τα προβλεπόμενα τεχνικά χαρακτηριστικά του πλοίου.

Το σημαντικότερο ίσως αφιέρωμα του περιοδικού για το νεότευκτο του Οίκου Φραγκουδάκη σχετιζόταν με την καθέλκυση του «Γεώργιος», που πραγματοποιήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1970 και παρουσιάστηκε σε ολοσέλιδο αφιέρωμα στο τεύχος της 1ης Ιανουαρίου 1971.

Ο σχεδιασμός της ναυπήγησης του πλοίου έγινε από το Τεχνικό Γραφείο Ερμογένη-Νέγκα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η ναυπήγηση του πλοίου τελούσε υπό την παρακολούθηση του γερμανικού νηογνώμονα. Η εσωτερική διαρρύθμιση του πλοίου περιγράφεται ως πολυτελής, ενώ σε όλους τους χώρους επιβατών και πληρώματος εγκαταστάθηκε σύστημα κλιματισμού.

Στο τεύχος της 1ης Αυγούστου 1971, σε στήλη με τίτλο «“Γεώργιος”: Η νέα κατάκτησις της Ακτοπλοΐας», τα Ναυτικά Χρονικά με πανηγυρικό τόνο αναφέρουν ότι το πλοίο «καλύπτει εις το ακέραιον τας προδιαγραφάς διά την ασφάλειαν της ζωής εν θαλάσση, εκ παραλλήλου δε, εξασφαλίζει εις το απόλυτον την άνεσιν εις τον επιβάτην». Στις ίδιες γραμμές αναφέρεται επίσης ότι: «Το “Γεώργιος” είναι το καλύτερον επιβατηγόν-οχηματαγωγόν της ακτοπλοΐας λόγω όγκου πολυτέλειας και ταχύτητας».

Θα αναλάμβανε τα πρώτα του δρομολόγια τον Αύγουστο του 1971, στη γραμμή Ικαρίας-Σάμου, ωστόσο μετά τους πρώτες μήνες λειτουργικής διαχείρισης του πλοίου, ο Οίκος Φραγκουδάκη αποφάσισε στα τέλη του έτους το «Γεώργιος» να δρομολογηθεί στη γραμμή Πάτρας-Κέρκυρας-Μπρίντιζι.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ των Ναυτικών Χρονικών, στις 15 Ιανουαρίου 1972, μετά την ολοκλήρωση της ναυπήγησης του πλοίου και τους πρώτους του εμπορικούς πλόες, το πλοίο είχε μήκος 86,25 μ. και πλάτος 10 μ. Στο πλοίο είχαν εγκατασταθεί δύο προωστήριες μηχανές Deutz, του τύπου RBV12M/350, ισχύος 2.800 ίππων έκαστη, με προβλεπόμενη ταχύτητα τα 20 μίλια. Η μεταφορική ικανότητα του πλοίου ήταν 416 επιβάτες κατά τη χειμερινή περίοδο και 550 κατά τη θερινή, ενώ το γκαράζ του πλοίου μπορούσε να υποδεχτεί 14 φορτηγά και 36 επιβατικά αυτοκίνητα. Μάλιστα, στην ίδια στήλη, γίνεται αναφορά του κόστους της ναυπήγησης, το οποίο ξεπέρασε τις 70 εκατ. δραχμές.

Στα περισσότερα αφιερώματα του περιοδικού στο «Γεώργιος» πριν από την ολοκλήρωση της κατασκευής του, καταγράφεται η επιθυμία της πλοιοκτήτριας εταιρείας να δρομολογήσει το πλοίο στο Αιγαίο και πιο συγκεκριμένα στη γραμμή Πειραιώς-Τήνου-Μυκόνου-Σάμου. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι το τέλος του 1971, η εταιρεία Φραγκουδάκη έκρινε ότι τα χαρακτηριστικά του πλοίου ταίριαζαν περισσότερο στις γραμμές της Αδριατικής και αποφάσισαν να δρομολογήσουν το πλοίο στη γραμμή Πάτρας-Κέρκυρας-Μπρίντιζι. Το «Γεώργιος» θα έγραφε τη δική του ιστορία στα νερά της Αδριατικής μέχρι και το 1986, όταν και πωλήθηκε από την εταιρεία.

Ενδεικτική της σημασίας του πλοίου για την επιβατική κίνηση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας είναι η πληροφορία των Ναυτικών Χρονικών της 15ης Φεβρουαρίου 1979: Εκείνη την περίοδο, ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, σε ειδική τελετή, απένειμε στον πλοίαρχο του «Γεώργιος», Ανάργυρο Σαλίβερο, για την επταετή συμβολή του ιδίου και του πληρώματός του στην εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού της γραμμής Πάτρας-Μπρίντιζι.

Συνολικά μπορεί να ειπωθεί ότι το «Γεώργιος» αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της ναυπηγικής δραστηριότητας της περιοχής του Περάματος, συνιστώντας απτό δείγμα των δυνατοτήτων των τοπικών ναυπηγείων της περιόδου. Σε μια περίοδο που τόσο η άνεση όσο κυρίως η ασφάλεια των επιβατών αποτελούσαν σημαντικούς παράγοντες για την ελληνική ακτοπλοΐα, το νεότευκτο του Φραγκίσκου Φραγκουδάκη αποτέλεσε μια ασφαλή και άνετη λύση για το επιβατικό κοινό της εποχής, η οποία απέκτησε τη δική της σημασία στα ύδατα της Αδριατικής.

Μπορείτε να διαβάσετε ένα από τα αφιερώματα των Ναυτικών Χρονικών στο «Γεώργιος» εδώ.

Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.