Μια νέα μελέτη ερευνητικής ομάδας του ΜΙΤ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη χρήση της αμμωνίας ως ναυτιλιακού καυσίμου.

Η μελέτη καταδεικνύει ότι η καύση αμμωνίας θα μπορούσε να επιδεινώσει περαιτέρω την ποιότητα του αέρα και να οδηγήσει σε καταστροφικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, εκτός εάν υιοθετηθεί παράλληλα με πιο αυστηρούς κανονισμούς σε ό,τι αφορά τις εκπομπές. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η μετάβαση του παγκόσμιου στόλου σε καύσιμα αμμωνίας θα μπορούσε να προκαλέσει περίπου 600.000 επιπλέον πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο, σημειώνεται στη μελέτη. «Ωστόσο, με αυστηρότερους κανονισμούς και καθαρότερη τεχνολογία κινητήρων, η μετάβαση θα μπορούσε να οδηγήσει σε περίπου 66.000 λιγότερους πρόωρους θανάτους από αυτούς που προκαλούνται σήμερα από τις εκπομπές της ναυτιλίας, με πολύ μικρότερο αντίκτυπο στην υπερθέρμανση του πλανήτη».

«Δεν είναι όλες οι λύσεις για το κλίμα ίσες. Σχεδόν πάντα υπάρχει κάποιο τίμημα. Πρέπει να ακολουθήσουμε μια πιο ολιστική προσέγγιση και να εξετάσουμε όλα τα κόστη και τα οφέλη των διαφόρων λύσεων για το κλίμα και όχι μόνο τις δυνατότητές τους για την απανθρακοποίηση», λέει ο Anthony Wong, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο MIT Center for Global Change Science και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Προκειμένου οι μελετητές να ποσοτικοποιήσουν τον αντίκτυπο της καύσης αμμωνίας στη δημόσια υγεία, ανέπτυξαν ένα μοντέλο λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένες συνθήκες. Από τεχνολογική άποψη, εξέτασαν δύο μηχανές πλοίων. Η πρώτη καίει καθαρή αμμωνία, η οποία παράγει υψηλότερα επίπεδα άκαυστης αμμωνίας αλλά εκπέμπει λιγότερα οξείδια του αζώτου. Η δεύτερη τεχνολογία κινητήρα περιλαμβάνει την ανάμειξη αμμωνίας με υδρογόνο για τη βελτίωση της καύσης και τη βελτιστοποίηση της απόδοσης ενός καταλυτικού μετατροπέα, ο οποίος ελέγχει τόσο τα οξείδια του αζώτου όσο και τη ρύπανση από άκαυστη αμμωνία.

Εξέτασαν επίσης τρία σενάρια πολιτικής: α) τους ισχύοντες κανονισμούς, οι οποίοι περιορίζουν τις εκπομπές NOx μόνο σε ορισμένα μέρη του κόσμου, β) ένα σενάριο που προσθέτει όρια εκπομπών αμμωνίας στη Βόρεια Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη και γ) ένα σενάριο που προσθέτει παγκόσμια όρια στις εκπομπές αμμωνίας και NOx.