Στις 8 Ιουνίου 1973 ολοκληρώθηκε η ναυπήγηση του «Classic», ενός OBO που κατασκευάστηκε από τα ιαπωνικά ναυπηγεία Ishikawajima-Harima Industries για λογαριασμό του Οίκου Κώστα Μ. Λεμού. To νεότευκτο της C. M. Lemos διέθετε χωρητικότητα 150.000 dwt και ενεγράφη στο ελληνικό νηολόγιο. Η κατασκευή του «Classic» ξεκίνησε στις 16 Οκτωβρίου 1972 και η καθέλκυσή του πραγματοποιήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1973.

Τα πλοία συνδυασμένων μεταφορών αποτελούσαν μια σχετικά πρόσφατη εξέλιξη της ναυπηγικής βιομηχανίας, έχοντας «εμφανιστεί» στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και φτάνοντας στο απόγειο της δημοτικότητάς τους κατά τη δεκαετία του 1970.

Τα Ναυτικά Χρονικά, παρακολουθώντας την αυξανόμενη επικράτηση των ΟΒΟ αλλά και τις σημαντικές επενδύσεις στη συγκεκριμένη αγορά από πλευράς ενός εκ των σημαντικότερων Ελλήνων πλοιοκτητών της εποχής, προχώρησαν σε φωτογραφικό αφιέρωμα του «Classic» στο τεύχος της 15ης Ιουλίου 1973. Στη στήλη των «Ναυτιλιακών Ειδήσεων» πραγματοποιήθηκε σύντομο αφιέρωμα για το νεότευκτο ΟΒΟ, όπου παρουσιάστηκαν τα κύρια χαρακτηριστικά του.

Το «Classic» διέθετε ολικό μήκος 291 μ., πλάτος 44,5 μ. και ύψος 24,5 μ. Η δύναμη της μηχανής ατμοστροβίλων του πλοίου έφτανε τους 24.000 ίππους με 80 στροφές το λεπτό και ταχύτητα 16,43 κόμβους σε έμφορτη κατάσταση. Ήταν πλήρως αυτοματοποιημένο, ενώ ήταν επίσης εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα που υπήρχαν εκείνη την εποχή διαθέσιμα. Η μηχανή πρόωσης του πλοίου μπορούσε να ελέγχεται εξ αποστάσεως από τη γέφυρα του πλοίου, από την οποία υπήρχε η δυνατότητα να διενεργούνται όλοι οι χειρισμοί του πλοίου.

Ιδιαίτερη φροντίδα είχε δοθεί στη διαρρύθμιση και στον εξοπλισμό των χώρων ενδιαίτησης του πληρώματος, οι οποίοι ήταν κλιματιζόμενοι. Επιπλέον, το πλοίο διέθετε πισίνα, κινηματογραφική αίθουσα καθώς και ιδιωτικές καμπίνες για όλα τα μέλη του πληρώματος. Η ιδιαίτερα μεγάλη χωρητικότητά του αλλά και οι τεχνολογικές καινοτομίες και τα συστήματα αυτοματισμού που είχαν εφαρμοστεί πάνω στο «Classic» οδήγησαν τη συντακτική ομάδα των Ναυτικών Χρονικών να του προσδώσει τον χαρακτηρισμό «αυτοματοποιημένον μεγαθήριον».

Το «Classic», με την παραλαβή του, προστέθηκε στον ολοένα και αυξανόμενο στόλο «μικτών» πλοίων που τελούσαν υπό τη διαχείριση του Οίκου Λεμού. Σύμφωνα με το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών της 15ης Ιανουαρίου 1974 με τίτλο «Οι Εκατομμυριούχοι του Τοννάζ», ο Κώστας Μ. Λεμός ήταν ο πρώτος εφοπλιστής διεθνώς που έστρεψε το ενδιαφέρον του στα πλοία αυτού του τύπου.

Στο αφιέρωμα του περιοδικού, ο Κώστας Μ. Λεμός σκιαγραφείται ως ένας «κατ’ εξοχήν πρωτοποριακός εφοπλιστής», όχι μόνο για την ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Η επαγγελματική του εμπειρία ως δικηγόρος, πλοίαρχος αλλά και εφοπλιστής τον εξόπλισε με σημαντικές γνώσεις, οι οποίες του επέτρεπαν να μελετά και να προβλέπει τις επερχόμενες εξελίξεις στην παγκόσμια ναυτιλία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχοντας παρατηρήσει τις αυξανόμενες μεταφορικές ανάγκες της Ιαπωνίας για πετρέλαιο, σιδηρομετάλλευμα και γαιάνθρακα, αναδείχθηκε σε πρωτοπόρο στη ναυπήγηση «μικτών» πλοίων μεγάλης χωρητικότητας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά την περίοδο γραφής, ο υπό διαχείρισή του στόλος ανερχόταν σε 52 πλοία των 4.185.105 d.w., με ακόμα 11 πλοία των 2.247 τόνων d.w. υπό ναυπήγηση. Ανάμεσα σε αυτά, τα ΟΒΟs ανέρχονταν στον εντυπωσιακό αριθμό των 18 πλοίων, δείγμα όχι μόνο της αριθμητικής επέκτασης του στόλου του αλλά και των στοχευμένων επενδύσεων για τη ναυπήγηση νεότευκτων και τεχνολογικά προηγμένων πλοίων.

Μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στο «Classic» εδώ.

Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.